At dusk from the island in the riverand it's not too cold,I'll wait for the moonto rise,then take wing and glideto meet him.We will not speak,but hooded against the frostsoar abovethe alder flats, searchingwith tawny eyes.And then we'll sitin the shadowy spruce andpick the bonesof careless mice,while the long moon driftstoward Asiaand the river muttersin its icy bed.And when

Nu, ik ben bereid in zo’n engel te geloven. Ogen gaan open: ik spreid handen tot een gebaar van waar welkom en verbaasde appreciatie voor gratie en gemak waarmee de engel zonder kap van wolken en zonder sterrenhengel in ons aller deur staat onder ons aller dak. gemaakt van zulk een stof als waarvan wij allen gemaakt zijn. Remco Campert