Van gedicht naar verhaal

De oorspronkelijke motivatie van dit verhaal ligt in muziek.
Lang geleden stelde ik een programma voor een zangrecital samen met als thema: sprookjes. Ondanks de fantasierijke verhalen merkte ik dat de afstand tussen podium en jong publiek bleef.

Het werd mijn doel om de sprookjesliederen aansprekend te maken voor kinderen, maar wel in de originele taal. Liederen als ‘Lied vom Winde’, ‘Gesang Weylas’ en ‘Die Geister am Mummelsee’ van Hugo Wolf, evenals ‘Der Erlkönig’ en ‘Der Zwerg’ van Schubert en sprookjesliederen van Tsjaikovski en Moessorgski waren een grote inspiratie bij het ontstaan van Zarja en de uil van Orplid. Ik bedacht een vorm die zowel muziek als tekst als beeld samenbracht. Een drie-eenheid.

Gedichten heb ik altijd al geschreven, maar nooit aan iemand laten lezen. Bij hoge uitzondering deelde ik er een aantal met illustrator Sieb Posthuma. Sieb wilde graag met mij samenwerken en ik deelde mijn droom met hem om een verhaal te schrijven. Zo kwam het dat hij mijn gedichten te lezen kreeg, die een verbinding voorstelden met een uil als oerwezen. En uit deze gedichten ontstond uiteindelijk het verhaal, dat ik met de sprookjesliederen samensmeedde tot een theatervoorstelling. Sieb maakte, terwijl hij naar mijn cd-opnames van onder anderen Schubert en Tsjaikovski luisterde, deze beelden. Het is dankzij hem dat ik moed hield om mijn poëzie tot een verhaal te smeden. En nu hoop ik dat dit verhaal zonder muziek zal klinken als een lied.

Sieb schreef in Een vijver vol inkt bij gedichten van Annie M.G. Schmidt: 17 maart 2012 Lieve Christianne, Er zijn vijvers vol verbeelding... wat een wonder zou het zijn als onze vijvers samenkomen! Veel inspiratie & liefs van Sieb